Na szczycie głowy naszego malucha możemy zauważyć małe wgłębienie. Jest to tak zwane ciemiączko przednie, które może delikatnie pulować, a co za tym idzie, nie powinno budzić naszego niepokoju. Niemniej jednak, gdy zauważymy, że znacząco się zapada, powinniśmy wiedzieć jak odpowiednio zareagować.
Mówiąc precyzyjniej, ciemiączko to swoista błona łącząca kości czaszki naszej pociechy. Niemowlę na świat przychodzi z kilkoma ciemiączkami – przednim i tylnym. W przypadku wcześniaków mogą występować również ciemiączka boczne, które zlokalizowane są blisko skroni.
Ciemiączko przednie ma kształt przypominający romb. Jest płaskie oraz miękkie w dotyku i można je wyczuć na przykład podczas kąpieli naszego dziecka. Zwykle ma wymiary 2×2 cm, chociaż u wcześniaków może być większe. Pediatri kontrolują je regularnie podczas rutynowych wizyt.
Z kolei ciemiączko tylne znajduje się jakby za szczytem głowy, pomiędzy kośćmi ciemieniową a potyliczną. Ma formę trójkąta o szerokości około 1 cm. Zamyka się ono szybciej niż ciemiączko przednie, bo już około 8. tygodnia życia naszej pociechy, podczas gdy przednie – między 9. a 18. miesiącem jej życia. Niektóre dzieci przychodzą na świat z już zarośniętym ciemiączkiem tylnym.
Przyczyną zapadnięcia się ciemiączka może być naturalny proces, kiedy niemowlę jest w pozycji pionowej. Może ono również pulować kiedy dziecko płacze. Jeśli będzie to jednak towarzyszyć biegunce i/lub wymiotom, sugeruje to odwodnienie, co jest sytuacją wymagającą konsultacji z pediatrą. U małego dziecka odwodnienie często występuje razem z gorączką. Bez względu na przyczynę, odwodnienie u niemowlęcia zawsze jest poważne.
Dodatkowo, objawy odwodnienia to między innymi: wiotka skóra, przyspieszony rytm serca, senność czy brak mokrej pieluszki przez wiele godzin.