Otyłość jest złożonym stanem zdrowia, który ma swoje korzenie w nadmiernej konsumpcji pokarmu i braku odpowiedniej aktywności fizycznej [1]. Istotne jest spojrzenie na psychologiczne aspekty, które mogą wpływać na decyzję klientki o porzuceniu procesu zmiany, zwłaszcza po wielokrotnych nieudanych próbach utraty wagi.
Może okazać się kluczowe zrozumienie, dlaczego klientka powraca do negatywnych zachowań po początkowych sukcesach. Wiele razy, pod tą niezdrową tendencją kryją się różne problemy psychologiczne. Mogą one obejmować [2]:
percepcję własnego ciała, w tym sposób, w jaki postrzega siebie pod względem rozmiarów i atrakcyjności, destrukcyjne przekonania o sobie, innych ludziach i przyszłości, doświadczenia związane z dietą i jedzeniem, negatywne emocje i zaburzenia emocjonalne, szkodliwe zachowania, takie jak utrata kontroli, niewłaściwe radzenie sobie ze stresem i problemy w relacjach.
Model biopsychospołeczny zdrowia sugeruje, że człowiek działa na kilku równoważnych płaszczyznach: biologicznej, psychologicznej, duchowej i interpersonalnej [3]. Te obszary są nieustannie nawzajem powiązane i wpływają na siebie. Biorąc pod uwagę problemy z otyłością czy zaburzoną relacją z jedzeniem, jako specjaliści powinniśmy dokładnie przyjrzeć się działaniu klientki w każdym z tych obszarów. Dzięki temu będziemy mogli zidentyfikować źródło niskiej motywacji do zmiany, zmniejszonej samoefektywności, negatywnych przekonań dotyczących zmiany i podjąć odpowiednie kroki w celu ich modyfikacji.
Celem leczenia otyłości powinno być coś więcej niż tylko redukcja masy ciała. Jeśli głównym celem jest tylko utrata określonej liczby kilogramów, klientka może skoncentrować wszystkie swoje wysiłki na spełnieniu tego zadania, często ignorując koszty zdrowotne, psychologiczne, finansowe i czasowe.