Wiąz syberyjski – idealna roślina na żywopłot rosnąca do 2 metrów rocznie

Naturalnie występujący w Azji, wiąz syberyjski, to gatunek drzewa czy krzewu, który znakomicie adaptuje się do klimatu umiarkowanego jakim dysponujemy w Polsce. Jest niezwykle wytrzymały i odporny na różnorodne trudne warunki atmosferyczne oraz negatywny wpływ zanieczyszczeń powietrza. Zastanawiasz się, jak prezentuje się wiąz syberyjski, co jest niezbędne do jego pielęgnacji i dlaczego to właśnie on powinien zostać wybrany jako zasłona dla Twojego ogrodu? Zapraszam do lektury.

Więc co naprawdę jest wiązem syberyjskim i jak wygląda? Wiąz syberyjski, inaczej Ulmus pumila, może przybierać formę drzewa lub krzewu. Pochodzi z takich rejonów Azji jak Korea, Chiny, Japonia, Mongolia czy Rosja. Obecnie jednak jest uprawiany również w Ameryce Północnej oraz Europie, do której trafił już w XVII wieku. Jego wysokość może wahać się od 5 do nawet 20 metrów, a wszystko zależy od odmiany oraz warunków uprawy. Imponująca korona drzewa rozciąga się na wszystkie strony. Liście są niewielkie, ciemnozielone, o kształcie eliptycznym i długości maksymalnie 5 cm. Jesienią zmieniają barwę na żółtą lub pomarańczową. Drzewo to jest dwupienne, co oznacza, że na jednym drzewie lub krzewie mamy wyłącznie kwiaty męskie lub kwiaty żeńskie. Kwiaty są małe i niepozorne i pojawiają się w kwietniu lub maju, zanim liście w pełni się rozwiną.

Wiąz syberyjski nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Szybko rośnie i jest bardzo odporny na różne niekorzystne warunki środowiskowe. Jedyne do czego powinniśmy dążyć to zapewnić mu odpowiednie podłoże. Wiąz nie jest wybredny jeżeli chodzi o rodzaj gleby oraz jej odczyn pH, ale potrzebuje dobrze przepuszczalnej ziemi. Najlepszym wyborem będzie żyzna glina piaszczysta, którą możemy połączyć z ziemią ogrodową w proporcji 1:1. Możemy również dodać pleśni liściowej i piasku rzecznego. Wiąz idealnie czuje się w naszych polskich warunkach. Jest odporny na zimno i suszę, a jego dobrze rozwinięty system korzeniowy chroni go przed silnym wiatrem i erozją gleby.