Jęczmień to schorzenie niewielkich gruczołów zlokalizowanych w obrębie powiek, które charakteryzuje się stanem ropnym. Jest to bardzo powszechne zapalenie bakteryjne, szczególnie częste wśród dzieci. Objawy jęczmienia obejmują ból oraz obrzęk obszaru, który dotknął problem. Jęczmień na oku może mieć dwa typy – zewnętrzny oraz wewnętrzny, zależnie od tego, które gruczoły są zaangażowane: potowe Molla, łojowe Zeissa lub tarczkowe. Bez odpowiedniego leczenia, może przekształcić się w postać przewlekłą, nazywaną gradówką.
Zapalenie bakteryjne powiek to jedno z najczęstszych schorzeń okulistycznych występujących u młodych pacjentów. Jęczmień jest źródłem wielu nieprzyjemności dla dziecka – przede wszystkim bólu i obrzęku powieki. W momencie pojawienia się tych dolegliwości, konieczna jest wizyta u lekarza okulisty. Chociaż często jęczmień ustępuje samoczynnie po leczeniu, istnieje ryzyko, że przejdzie on w postać przewlekłą, czyli gradówkę.
Jęczmień to rodzaj ropnia tworzącego się na skraju powieki, a bakterie odpowiedzialne za jego powstanie prowadzą do tworzenia małego guzka na powiece. Guzek ten może początkowo swędzieć, lecz z czasem staje się bolesny. Często mylony jest z gradówką, która jest przewlekłym i niebakteryjnym zapaleniem.
W momencie, gdy funkcjonowanie gruczołów w powiece zostaje zaburzone, rozwija się jęczmień (inna nazwa to hordeolum). Może on być zewnętrzny – w przypadku problemów z gruczołami łojowymi Zeissa lub potowymi Molla, lub wewnętrzny – gdy dotyczy gruczołów tarczkowych (Meiboma). Zaburzenia pracy tych gruczołów mogą prowadzić do blokowania ich ujść i gromadzenia wydzieliny, co stwarza podatne środowisko dla zakażeń. Szczególnie narażone są dzieci, które mają zwyczaj pocierania oczu. Bakterie, które najczęściej odpowiadają za rozwój jęczmienia to Staphylococcus aureus i Staphylococcus epidermidis.