Adopcja to akt głębokiego uczucia i bezinteresownego poświęcenia, który pozwala osobom otoczyć nieznane wcześniej dziecko troskliwością, miłością i podarować mu dom. Bez względu na wiek adoptowanego malucha, rodzice adopcyjni muszą stawić czoła wielu wyzwaniom.
Jednym z najważniejszych dylematów, z którym borykają się rodzice adopcyjni, jest kwestia ujawnienia informacji o adopcji dziecku. Decyzja ta w dużym stopniu zależy od wieku malucha oraz od tego, czy ma on jakiekolwiek wspomnienia z życia przed adopcją. W przypadku starszych dzieci odpowiedź jest jasna – one pamiętają swoją przeszłość. Młodsze dzieci mogą mieć jedynie fragmentaryczne obrazy, a niemowlęta są jak biała karta, którą rodzice mogą wypełnić według własnego uznania. Istotne jest jednak zdanie sobie sprawy z faktu, że prawda o adopcji raczej wyjdzie na jaw.
Dzieci od najwcześniejszych lat są ciekawe swojego pochodzenia. Chcą słyszeć historie o tym, jak powstały, jakie były ich początki w „brzuszku mamy” i jak rodzina zareagowała na ich narodziny. Te opowieści stają się częścią ich tożsamości i pomagają im zrozumieć, jak ważne są dla swojej rodziny. Pytania takie jak „Skąd się wziąłem?”, „Gdzie mnie urodziłaś?”, „Czy bolało, kiedy mnie rodziłaś?”, „Jak wyglądałem, gdy przyszedłem na świat?” czy „Gdzie są moje zdjęcia z czasów, kiedy byłem mały lub kiedy byłaś w ciąży?” to pytania, które będą z pewnością zadane. Dlatego warto przygotować się na nie odpowiednio wcześniej.