Znaczenie aktywności fizycznej w profilaktyce żylaków na kończynach dolnych

Niestety, dolegliwość tak jak żylaki nóg dotyka niemałą część populacji, w której kobiety są nieproporcjonalnie reprezentowane. Powstanie owych zmian żylnych jest bezpośrednio związane z niesprawnym działaniem zastawek w naczyniach krwionośnych. Genetyka, ciągłe stanie na nogach, siedzący tryb życia i nadmiar masy ciała są czynnikami ryzyka powstawania tych zmian. Główne symptomy to uczucie ciężkości i obrzęk kończyn dolnych, a także mrowienie. Jednym ze skutecznych sposobów zapobiegania tej chorobie są regularne ćwiczenia.

Żylaki to nic innego jak poszerzone, wydłużone żyły powierzchowne nóg, które mają charakterystyczną niebiesko-fioletową barwę. Są łatwo zauważalne gołym okiem, a czasem można je nawet wyczuć pod skórą. Najczęściej pojawiają się na podudziach i stopach. Ta choroba rozwija się najintensywniej po przekroczeniu czterdziestki, zwłaszcza u kobiet.

Podstawowym powodem rozwoju tej dolegliwości jest niewydolność zastawek żylnych, które mają za zadanie zapobiegać cofaniu się krwi przepływającej do serca. Przewlekłe problemy z tymi zastawkami prowadzą do poszerzenia żył. W konsekwencji, ściany żył mogą ulec rozciągnięciu, tworząc to, co pacjenci określają mianem żylaków. Choroba ta rozwija się powoli przez wiele lat. Pierwszym widocznym objawem są tzw. pajączki naczyniowe, które pojawiają się na udach, wokół kostek i na podudziach. Z biegiem czasu mogą pojawić się dodatkowe objawy, takie jak skurcze łydek, uczucie ciężkości nóg i mrowienie.

Znane towarzyszące żylakom symptomy obejmują: ciężkość nóg, zmęczenie, drętwienie i mrowienie nóg, ból wzdłuż przebiegu żył, obrzęk miejscowy i nieznaczne powiększenie obwodu podudzia, uczucie rozpierania i skurcze łydek (szczególnie nasilające się nocą), zwiększone napięcie skóry, opuchlizna nóg (szczególnie pojawiająca się późnym popołudniem i wieczorem) oraz owrzodzenie podudzi, co jest znakiem zaawansowanej choroby.

Brak aktywności fizycznej to jeden z kluczowych czynników prowadzących do chorób żylnych. Niewystarczający ruch sprzyja zastojom w naczyniach żylnych, co jest czynnikiem modyfikowalnym – jego eliminacja może opóźnić rozwój choroby i łagodzić jej objawy. Dobrze zaprojektowany program ćwiczeń sprawia, że mięśnie podudzia i uda tworzą tzw. pompę mięśniową, która sprawnie pomaga opróżniać naczynia żylne z krwi.

Aktywność fizyczna obniża ryzyko nadwagi i otyłości, które są bezdyskusyjnie czynnikami ryzyka dla przewlekłej niewydolności żylnej.

Inne czynniki predisponujące do powstania żylaków to: nadwaga i otyłość, czynniki genetyczne, praca w pozycji stojącej lub siedzącej przez długi czas, długotrwałe podnoszenie lub przewożenie ciężkich przedmiotów, wcześniej wspomniany brak aktywności fizycznej, wysoka temperatura otoczenia i gorące kąpiele, siedzenie z podkurczonymi nogami, ciąża oraz stosowanie hormonalnej antykoncepcji.